มัด

1) v. bind

def.:

ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่นด้วยเชือก เป็นต้น

related: tie, fasten, wrap syn.: ผูก sample:

ลูกน้องมัดหญ้าคาเป็นท่อนๆ แล้วยัดเข้าไปในยาง

2) clf. bundle

def.:

ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน เช่น ฟืน 2 มัด

related: bunch, package, parcel, faggot, truss, sheaf sample:

เขาหิ้วไม้ไผ่ได้ถึงเที่ยวละ 7 มัด น้อยคนที่จะทำได้อย่างเขา